De nul is weg

Het duurde vandaag heel lang voordat ik mocht dammen. In de ochtend hadden even Team NL bijeenkomst, maar die stond vooral in het teken van Luise die vandaag jarig en 18 werd. Dat werd zingen, een cadeautje en  zelf gebakken koekje in het wit/zwart. Ook kregen wij een traktatie van Emre omdat hij half Turks is en Turkije vandaag 100 jaar bestaat. Normaal gesproken zou hij dat vieren met zijn familie en nu deze dagen zijn wij zijn familie. Dus naast een koekje van Luise, hadden we ook Turk Fruit van Emre. De dag begon dus feestelijk. Daarna gingen we even kort wat zetjes oplossen, om toch een beetje in het dammen te blijven.

Ik was niet helemaal fit dus de rest van de ochtend en begin van de middag ben ik veel met mama op onze kamer geweest. Om half 3 hadden we echte teambijeenkomst en om 15:00 uur ging ik tegen Chantal spelen. De opening verliep niet zo goed, want ik liep al snel in een combinatie. Maar ik ging niet bij de pakken neer zitten en knokte door. Op zet 37 haalde ik een 2 om 3 uit – de verrassende hielslag – en stond het weer gelijk. In een 10 om 10 speelde ik goed verder. En toen Chantal remise aanbod, nam ik dat aanbod aan, want dan had ik tenminste een punt. In de analyse met mijn coach Wouter bleek dat ik eigenlijk iets te vroeg remise had gegeven, want er zaten zeker winstkansen in voor mij. Maar dat maakt niet uit, want ik ben heel erg blij met mijn punt.

Morgen speel ik weer tegen een Nederlandse, nl. tegen Gwen. Het goede nieuws is dat ik dan het rest van het toernooi geen Nederlander meer als tegenstander kan krijgen. Ik ga nu snel afronden en zo lekker slapen, want morgen is een loodzware dag met twee wedstrijden.